Helaas hebben de maatregelen om coronabesmetting tegen te gaan ook een flink effect op de dagbesteding op Mens en Tuin. Het overgrote deel van de deelnemers en vrijwilligers kan helaas niet komen, dat is natuurlijk heel vervelend. Sommigen gaan van vier hele dagen dagbesteding naar alle dagen thuis zitten. Dat heeft een grote impact op het dagelijkse leven, de sociale contacten en bezigheden die mensen hebben. Natuurlijk houden we zoveel mogelijk contact met deelnemers door te bellen, naar de mensen zelf of naar hun begeleiding. Wekelijks proberen we een kaart te sturen met een kleine activiteit. We hebben veel respect voor de begeleiders van de beschermd wonen locaties. Zij verzinnen de geweldigste projecten om mensen bezig te houden. Zo is de binnentuin van RIBW Wisselspoor met gezamenlijke krachten helemaal opgeknapt.
Ook de winkel is beperkt open; van 10:00 tot 15.00 uur op maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag. Op woensdag en zaterdag is de winkel dus gesloten. We hebben hiervoor gekozen zodat de begeleiders naast de openingstijden kunnen werken in de tuin en kwekerij. Aan klanten wordt gevraagd zoveel mogelijk afstand te houden en het pinapparaat wordt na ieder gebruik ontsmet.
Het zijn bijzondere tijden. Mijke van Waesberge schreef daar een prachtig stuk over getiteld ‘Lijn’.
Nadat de anderen naar huis waren vertrokken, liep ik nog even over de tuin. Mijn oog viel op een streep in het schelpenpad. Een markering, tot hier. Het trof me. Getrokken door iemand die wou onthouden tot waar hij met de klus gebleven was. In dit geval het netjes maken van het schelpenpad rondom de percelen aan het begin van het nieuwe seizoen. Hij had dit ook hardop naar zichzelf vertaald: ‘het is een nieuw begin voor mezelf.’ Zelf zag ik in die lijn ook een grens tussen twee gebieden. Letterlijk tussen af en onaf, tussen iets dat achter iemand en voor iemand ligt. Maar die lijn gaat voor mij ook over het stellen van grenzen. Soms kan de werktijd er gewoon op zitten, maar een klus is eigenlijk altijd een graadmeter. Een klus moet om te beginnen bij een persoon aansluiten. Aandachtspunten hierbij zijn of iemand het werk leuk vindt, het de zinnen verzet, het juist wel of geen uitdaging is. Soms is een ogenschijnlijk eenvoudig en overzichtelijk klusje nodig. Soms past het om iets nieuws te leren en een stukje verantwoordelijkheid te dragen. Daarbij wordt er iets anders aangesproken als je met je handen de grond in gaat om aardperen te poten of dat je een bedje spinazie wiedt. Op de tuin gaat het er uiteindelijk vooral om dat iemand in de handeling komt en het werk met aandacht en op zijn eigen tempo doet. Het draait er veel minder om dat een klus afkomt. Vaak is het juist de kunst om maar niet door en door te gaan, om af en toe even pas op de plaats te maken. En je dan af te vragen hoe je houding is, hoe je lichaam reageert. Even strekken en nagaan wat je voelt, zowel fysiek als mentaal. En dan is het soms juist van belang om te zeggen, het is even genoeg, ik neem even pauze of ik laat het werk nu uit mijn handen vallen. Dat wat iemand in het werk tegenkomt, is vaak een metafoor voor innerlijke processen.
Op de dag van de lijn in het schelpenpad was het 3 maart. De eerste besmettingen met het Coronavirus in Nederland waren vastgesteld. Voor de allermeeste mensen ging het dagelijkse leven toen nog gewoon door. Toen het aantal besmettingen rap opliep, werden er maatregelen afgekondigd, er werden lijnen getrokken. De scherpe lijn van minstens 1,5 meter afstand houden is onze nieuwe realiteit geworden. Vanzelfsprekendheden en (sociale) dagelijkse bezigheden kwamen daarmee ineens te vervallen.
Op de tuin zijn we bevoorrecht dat we vooralsnog met aanpassingen en de geldende maatregelen mogen blijven werken. Deelnemers, vrijwilligers en ik zelf willen heel graag op de tuin zijn. We verdelen ons telkens in kleine groepjes over de dag. Na een grijze en natte winter is het bizar genoeg al weken stralend weer. Er is genoeg ruimte en er zijn genoeg werkzaamheden om voldoende afstand van elkaar te houden. Intussen is er geen ontkomen aan de lente. We zijn druk bezig om de grond klaar te leggen en de tuin vol te zetten met mooie gewassen.
