nov 7, 2019 | Biodynamisch tuinieren, Mens en Tuin in het park, Tuin
Nu de herfst in volle gang is, staan er minder gewassen op de tuin. Typische gewassen van deze tijd zijn venkel, peen, prei, bleekselderij, knolselderij, boerenkool en palmkool. De tomatenplanten hebben we ivm een ziekte leeg moeten plukken. Van de vijf kilo onrijpe tomaten die eraf kwamen, heeft de chefkok van het restaurant salsa verde gemaakt. Bedden die vrij komen, zaaien we in met groenbemester. Dit doen we om de structuur van de grond te verbeteren, om de bodem bedekt de winter in te laten gaan en om stikstof uit de lucht te binden. Er blijken tevens een aantal groenbemesters eetbaar te zijn.
In samenspraak met de chef oogsten we ook een aantal kostelijke bloem-, boomblaadjes en (on)kruiden als berkenblaadjes, duizendblad, afrikaantjes, oi-kers, goudsbloem, vogelmuur en dovenetel. Zo leveren we deze weken nog steeds kleurrijke palletjes en in alle tinten groen gevulde kratjes aan het restaurant. We beleven er veel plezier aan om dit met z’n allen te oogsten. De tuin wordt zo optimaal benut. Toen ik laatst met de producten de keuken binnenkwam, werden de net opgemaakte borden direct door de chef afgemaakt met verse wikke en eetbare bloemetjes. Dat is pas Greens! En psssst… de chef gaat binnenkort zelfs bier brouwen met onze groenbemester boekweit.
Foto’s en tekst door Mijke van Waesberge
nov 7, 2019 | Biodynamisch tuinieren, Jaarfeesten, Zorg
Heb je weleens een tak van een eik, esdoorn of roos bekeken en ordening of impulsiviteit ontdekt in de stand van de takken of een kwaliteitssprong in het uiterlijk van de blaadjes? Door fenomenologisch een roos te ontleden, kwamen we erachter dat er veel meer achter een plant schuilgaat, dan je op het eerste gezicht waarneemt. En dat is eigenlijk met de weekspreuken of de zielekalender van Rudolf Steiner net zo. De weekspreuken zijn niet weg te denken bij Mens en Tuin, maar verdieping, handvatten en context was erg welkom voor de dagelijkse praktijk.
Met vier collega’s en de voorzitter van ons bestuur hebben we hier dan ook een scholingsdag over bijgewoond. We raakten verwikkeld in rozenblaadjes, lemniscaten, ritme en ademhaling. We stonden nog eens bewust stil bij het jaarritme en bij het verloop van de seizoenen. Hierin spelen processen van kou/warmte, donker/licht en leven/dood een essentiële rol. Ook de jaarfeesten zijn hier onlosmakelijk mee verbonden. De plantenwereld biedt een ingang door heel goed naar opbouw, naar vorm, naar kleur te kijken. De betekenis van de weekspreuken vind je door om je heen te kijken, na te gaan wat er gaande is in de natuur, door de ademhaling te volgen van de aarde en de kosmos. Maar ook door op te merken wat voor invloed dit heeft op jou als mens en hoe het jou van binnen beweegt. Net als planten, zijn de weekspreuken ook opgebouwd volgens een bepaalde structuur en samenhang. Ook is er contrast te vinden tussen spreuken. Daarbij ademen ze mee met wat er buiten gebeurt en ondertussen gebeurt dat ook in jezelf.
We zijn door deze dag gevoed en geïnspireerd om op een verdiepende manier met de weekspreuken aan het werk te gaan. Om ze te delen met onze deelnemers en vrijwilligers en er met elkaar over in gesprek te gaan. Ieder van ons kan er iets aan ervaren en zich er over verwonderen. Oftewel het is een ingang om ‘de landbouw te vermenselijken en mens te worden aan de landbouw.’
Tekst door Mijke van Waesberge
Jaap Gorter over de weekspreuken
sep 4, 2019 | Biodynamisch tuinieren, Jaarfeesten, Mens en Tuin in het park, Tuin
Midden in de zomer was de tuin nog een en al uitbundigheid en vol van groei en bloei. Nu nadert de herfst, zijn de dagen korter, de nachten weer lekker vochtig, glinsteren de bladeren ‘s ochtends van de dauw, rijpen gewassen af en begint de tuin weer op z’n retour te raken. Niet per se qua schoonheid, maar er is weer een beweging merkbaar terug de aarde in.
Toen ik op vakantie was, had ik aan een van onze vrijwilligers, die dienst deed als chef-oogst, gevraagd om de kolen nog tot het najaar te laten staan. Hij vond een aantal kolen echter zo groot en mooi dat hij besloot ze te snijden voor de keuken van restaurant Greens. Toen ik half augustus terug kwam op de tuin, kon ik hem alleen maar gelijk geven en afgelopen weken hebben we het gros van de prachtige rode, witte en savooiekolen geoogst, die inmiddels bij Greens in het vat zitten voor zuurkool. De radicchio’s bleven klein dit jaar en omdat ze op schieten stonden, moesten ze bijna allemaal tegelijk van het land. De chef van het restaurant besloot er kimchi van te maken.
Op 28 september wordt van oudsher een oogstfeest gevierd. Het luidt een tijd in van overvloed, waarin de wintervoorraden binnen gehaald worden en groente en fruit worden ingelegd en ingemaakt. Onze tuin is te klein om overvloed te leveren, het is meer een pronktuin realiseerde ik me laatst, maar de afgelopen weken werd veel van de oogst die uit de tuin kwam opgewaardeerd, doordat de chef van Greens het fermenteert of in zoetzuur inlegt. Inmiddels staat er een voorraad kleurrijk gevulde potten te shinen in het restaurant. De kracht van de zomer wordt zo geconserveerd en geconcentreerd om er in het najaar en in de winter van te kunnen eten.
Als mensen kunnen we er een voorbeeld aan nemen door in de Michaelstijd die aanbreekt onze eigen zomeroogst van binnen af te wegen en op basis van die voorraad initiatiefkracht genereren. Op 29 september vieren we het jaarfeest van Sint Michael. De aardeziel begon zich na Sint Jan weer uit de kosmos terug te trekken, deze zogenoemde inademing is nu halverwege. Rond deze tijd van het jaar is het de kunst om, nadat we tijdens de zomer uitbundig ‘buiten onszelf’ zijn geweest, weer naar binnen te keren, zonder dat we hierbij het lijntje met de kosmos hoeven te verliezen. Dit vraagt soms wat wilskracht en durf, want het kan makkelijk zijn om mee te varen op de uiterlijke zintuiglijke zomerse stroom. Het is immers soms maar de vraag wat we van binnen aantreffen, maar in onszelf kunnen we uiteindelijk het kompas vinden om tijdens de donkere, koude en minder kleurrijke maanden koers te houden, om onze gedachtes levendig te houden en ze ‘hart te geven’. Hierdoor kan ons handelen veranderen, omdat we ergens warm voor kunnen lopen, dingen vanuit de grond van ons hart kunnen doen. Michael is hierbij de veerman die op de levende stroom tussen aarde en kosmos beweegt en door stappen van de mens op dit vlak een brug bouwt tussen aarde en kosmos.
sep 4, 2019 | Nieuws, Vrijwilligers, werken bij Mens en Tuin, Zorg
Stichting Mens en Tuin heeft dit jaar weer een tevredenheidsonderzoek gehouden onder haar vrijwilligers. Elke vrijwilliger heeft een mail met de vragenlijst ontvangen met het verzoek deze in te vullen. Wij zijn trots op het resultaat, onze vrijwilligers geven hun werk op Mens en Tuin een 8,4!
Dat is een vooruitgang ten opzichte van 2016 toen het resultaat een 8,0 was (ook een prachtige uitslag natuurlijk). Natuurlijk zijn er aandachtspunten naar voren gekomen, waarin wij als team van Mens en Tuin rekening mee zullen houden in de toekomst. Zo willen we onder andere per dag een vast aanspreekpunt aanwijzen voor de vrijwilligers, een overzichtelijke klussenlijst samenstellen; waarin de werkzaamheden duidelijk worden vermeld én oog voor het sociale aspect. Naast het brede teamoverleg is bijvoorbeeld een jaarlijks uitje gezellig om elkaar beter te leren kennen en van elkaar te kunnen leren, zoals ook een workshop of uitleg over een specifiek onderwerp waardevol kan zijn. We zijn blij met alle vrijwilligers van Mens en Tuin, door hen kunnen we de tuin, de deelnemers en bezoekers laten stralen! Bekijk hier het verslag.
Deze zomer hebben wij ook onder de deelnemers een tevredenheidsonderzoek gehouden. De resultaten daarvan worden op dit moment nog verwerkt.
jul 3, 2019 | Biodynamisch tuinieren, Mens en Tuin in het park, Nieuws, Tuin
‘Wat een rust’, ‘wat een vredelievende plek’ dat is wat bezoekers hardop zeggen te ervaren als ze over de tuin lopen en even op een bankje gaan zitten. Als we zelf aan het werk zijn, dan voelen we deze werking ook. Inmiddels heeft zich een vast clubje deelnemers verbonden aan de tuin en zijn er nog een aantal mensen die zich willen aansluiten. Daarnaast is er een vrijwilliger die een enorm ondersteunende functie heeft in de begeleiding en een vrijwilliger die bergen werk verzet en gaat helpen bij de aanleg van een nieuw beregeningssysteem onder leiding van een technisch onderlegde vrijwilliger van Mens en Tuin. Een keer in de maand komt er een clubje ‘antroposofische’ dames al doende genieten van de tuin. Kortom een fijne en passende bezetting.
Mei was een drukke maand met veel zaai- en plantwerk. Bedden moesten hiervoor leeggemaakt, bemest en klaargelegd worden. Gewasresten en groenbemesters van vorig seizoen gingen naar de composthoop. Vorig jaar lag de grond als een gespreid bedje voor ons klaar. Eind mei zijn we begonnen met het oogsten van de eerste sla. Vorig jaar op 30 mei opende de Burgemeester Greens en oogstte samen met mij de eerste sla. Dit jaar hadden we op 29 mei de eer dat Pauline Krikke samen met een afgevaardigde van het restaurant, Stichting Tuinen van Greens en de tuin (ik zelf) een Gulden Klinker kwam leggen. Wat zijn we trots!
De afgelopen weken hebben we snijbiet, peultjes, koolrabi’s, radijsjes, diverse kruiden en vele eetbare bloemen aan het restaurant geleverd. Binnenkort oogsten we de eerste gekleurde worteltjes, bietjes, kapucijners, tuinbonen en doperwten. De verschillende kolen zijn goed aan de groei en de aardappels staan in bloei. De tuin staat bijna vol. Een aantal eerste teelten maken alweer plek voor een tweede teelt. Er komen onder meer nog wat vruchtgewassen, wortelgewassen, peulvruchten en de late koolsoorten.
De tuin is zo anders dan vorig jaar: voller, rommeliger, rijker, weelderiger. De onkruiddruk is hoger. Vorig jaar begonnen we op schone opgebrachte grond en riep ik in de loop van het seizoen weleens voor de grap dat ik onkruid ging zaaien, om werkgelegenheid te creëren. Opmerkelijk dat onze penningmeester vandaag zei dat hij orde zag. Ik snap wel wat hij bedoelt, want alles wat we gezaaid en geplant hebben, staat keurig op rijtjes. Maar toch is het dat niet alleen, terwijl ik soms juist denk ‘wat een chaos’ omdat ik bloemen en kruiden die zichzelf hebben uitgezaaid, tussen de gewassen laat staan. Of ik laat een plantje dat ik niet ken, groeien om erachter te komen wat het is. Soortenrijkdom trekt nuttige insecten aan en stoot schadelijke insecten af. Ik probeer intensief en zo divers mogelijk te telen om naast opbrengst, voldoening, kleur en schoonheid ook voor beleving en verwondering te zorgen. Alle zintuigen mogen gevoed worden. Er is zo veel te zien, te ruiken, voelen en uiteindelijk in het restaurant te proeven. Zelf voel ik me elke dag weer bevoorrecht om op dit prachtige ‘lusthof’ te mogen werken.
Foto’s en tekst door Mijke van Waesberge
