Zwermverhuizing

Magisch. Dat was het woord dat bij ons opkwam toen we ontdekten dat een zwerm bijen zich had losgemaakt voor een verhuizing. De temperatuur was fijn, we waren bijna klaar voor de lunch toen het wel verdacht druk bleek in de bijen- en vlindertuin. Terwijl er op kantoor druk contact werd gezocht met onze bijenverzorgers, keken we buiten op een afstandje hoe een grote wolk bijen zich langzaam concentreerde op een vlinderstruik.
Van zoemende wolk naar pulserende klont, al klinkt dat wat oneerbiedig voor de geconcentreerde groep bijen die zich op de stam had verzameld. Onze bijenverzorgers Carolien en Roos kwamen onze nieuwsgierigheid kalm vervullen. Er werd ons verteld dat ze stiekem verwacht hadden dat er iets zou gebeuren. Het was bij controle opgevallen dat de kast bijzonder vol was en stiekem was er al geluisterd naar gepiep. Er zijn de nodige tekenen die voorspellen wat er komen gaat, al is het altijd afwachten wanneer precies.
We mochten van dichtbij kijken (niet allemaal tegelijk natuurlijk). De zwerm is zo druk bezig met het beschermen van haar koningin dat je zelfs je hand in de zwerm zou kunnen steken zonder dat er iets gebeurt.
Er werd rustig geobserveerd, door de bijenhoeders en door ons. Vanuit het keukenraam was alles goed te volgen. Als naar een voorstelling kon worden gekeken hoe Carolien en Roos behoedzaam de omstandigheden verzorgden voor een veilige verhuizing. Een wit laten werd neergelegd, waarop de kieps (die mooie korf) werd geplaatst. Daar werd voorzichtig een groot deel van het volk ingeleid, waarna de rest vanzelf wandelend volgde.
Al met al ging het zelfs vlotter dan verwacht, waardoor de zwerm dezelfde dag nog kon verhuizen naar haar nieuwe thuis (die ochtend toevallig voorbereid) op Arentsburgh.